U bent hier : Testritten voertuigen > Mercedes > B180 2.0 CDI Autotronic 7-aut - 109 pk
Testverslag van de Mercedes B180 2.0 CDI Autotronic 7-aut - 109 pk

Type : Monovolume
Prijs van het testexemplaar : 33 541 €
Max. vermogen : 109 pk bij 4 200 tr/min
Max. koppel : 250 bij 1 600 tr/min
Gewicht : 1 470 kg
Vermogen/Gewicht : 54 kW/t
CO2 uitstoot bij de test : 149 gr/km
L x b x h : 4 278 x 1 785 x 1 620 mm

Theoretische uitstoot
  • CO2 = 157 gr/km
  • CO = 0,040 gr/km
  • NOx = 0,216 gr/km
  • HC = 0,012 gr/km
  • HC + NOx = 0,228 gr/km
  • Partikels = 0,020 gr/km

Autonomie : 54 liter = 960 km
Verbruik
   • van de test : 5,6 l/100
   • op computer : 5,6 l/100
   • theoretisch (constructeur) : 5,9 l/100
   • Test/Computer : 0 %
   • Test/Theoretisch : -5 %

 


 

Mercedes heeft zich in de loop van de twintigste eeuw een imago van “duurdere klassewagen” aangemeten.  Niemand zal betwisten dat de lijst van de accessoires niet uitermate lang is op een Mercedes, maar zijn prijs is dan ook niet voor iedereen weggelegd.  Maar, Mercedes is ook een merk dat actief deelneemt aan de ontwikkeling van de auto industrie, en vaak met innovaties op de proppen komt. De Klasse B bijvoorbeeld, ook wel Sport Tourer genoemd. Daarmee breidt de constructeur uit München zijn gamma uit en richt zich voornamelijk op een publiek dat toch wel prijsgevoelig is. Dit zonder af te doen aan het elitaire karakter van het bestaande cliënteel en zonder toegevingen te doen op vlak van veiligheid. 

Ondanks de compacte buitenafmetingen van de Klasse B, biedt deze wagen een verhoogde bescherming, één van de voornaamste aandachtspunten van de stichters van Mercedes-Benz.  Het sandwich concept, dat gebrevetteerd werd door Mercedes-Benz houdt in dat het blok en de transmissie deels voor en deels onder de passagierscel komen te zitten. Bij een frontale impact dringen deze niet naar binnen maar glijden ze schuin naar onder. Hoewel het motordeksel opmerkelijk kort is wordt de vervorming van de voorkant van de wagen ook langer tegengehouden, wat de inzittenden alleen maar ten goede komt. Bij een zijdelingse impact ontsnappen de inzittenden aan een aantal mogelijke verwondingen dankzij het feit dat ze boven de impactzone zitten, twintig centimeter om precies te zijn. Deze structuur biedt tevens het voordeel dat er meer ruimte is voor de passagiers ongeacht de beperkte afmetingen van het voertuig zelf. 

Monovolumes plaatsen over het algemeen de bestuurder een stuk hoger en meestal in een iets naar voor hellende positie achter het stuur. In de Klasse B hebben de ingenieurs ervoor gezorgd dat de bestuurder verticaal achter het stuur komt te zitten; voldoende laag zodat hij de benen meer gestrekt heeft en eerder de indruk heeft in een berline te rijden;  anderzijds toch net hoog genoeg om een panoramisch zicht op de omgeving te krijgen en beschermd te zijn bij een ongeval. In België is ESP (elektronisch stabiliteitsprogramma) een standaard uitrusting, met ABS (anti-blokkeer systeem van de wielen) en ASR (anti-doorslipsysteem).  Bij gevaar op onderstuur of overstuur remt ESP de wielen afzonderlijk en gericht af en past indien nodig het motorvermogen aan. Het Active Steer Control systeem werkt samen met de stuurbekrachtiging. Zijn elektrische motor vermindert de kracht die je nodig hebt om het stuur te controleren, dit varieert in functie van de snelheid. Dit systeem helpt de bestuurder om in de juiste richting tegenstuur te geven.  Op de autosnelweg, bij hogere snelheid dus, is het stuur vaster. Wanneer je in de stad een parkeermanoeuvre uitvoert heb je slechts een vinger nodig om het stuur te draaien. Daarenboven word je nog eens extra geassisteerd door de Park Assist op het instrumentenbord en in de achteruitkijkspiegel. 

De ruimte in de wagen is onberispelijk. Ondanks mijn bijna twee meter had ik, achter de bestuurderszetel, voldoende plaats voor mijn knieën. En dat ondanks het feit dat de klassieke achterbank niet kuipvormig of kantelbaar is. Drie volwassenen kwijt kunnen op de achterzetel zou echter wat te optimistisch zijn. We vragen ons af waarom de transmissietunnel behouden werd, terwijl deze niet nodig is bij een tractie. Zou er misschien al gedacht worden aan een vierwielaangedreven versie ? De laadcapaciteit met vier volwassenen aan boord is imposant. Een mobiel paneel in de koffer laat toe de ruimte te vergroten of in te delen wanneer de achterzetels neergeklapt zijn (60 % — 40 %). 

Eens op weg kozen we al gauw voor de automatische « comfort » functie van de Autotronic zeven-versnellingsbak, tenminste, zoveel worden er weergegeven op het instrumentenbord. De legendarische CVT van de Daf is nog niet uitgestorven. Mercedes-Benz heeft dit concept op zijn eigen manier verwerkt. De transmissie werkt op een progressieve manier via poelies met een variabele diameter en een duwschakelband. Dankzij een koppelomvormer tussen motor en versnellingsbak zijn de schokken tussen de verschillende versnellingen volledig weggewerkt.  Het koppel wordt opmerkelijk efficiënt gebruikt en je merkt enkel een verandering van versnelling door te kijken naar de toerenteller of te luisteren naar het motorgeluid. 

Dankzij de recente evolutie inzake akoestiek, zijn de hedendaagse wagens een pak stiller dan hun voogangers, zelfs de dieselversies. De B180 echter blijft toch nog wel redelijk lawaaierig, zowel het geluid van de kleppen bij stationair draaien als het geblaas van de ventilator van de twee liter of het geluid van de lagers en de banden is merkelijk aanwezig.  Toch is de B180 een gedegen concurrent in het segment van de familiewagens, mede dankzij de standing en de kwaliteit van de afwerking die een Duitse wagen met zich meebrengt. Het laadvolume wanneer de achterzetels zijn neergeklapt en de rugleuning van de passagierszetel vooraan neerligt is ruim boven de twee kubieke meter. De B180 zal dus zeker van pas komen wanneer je erop uittrekt voor een partijtje golf of voor een ritje te paard en al je uitrusting een plaatsje moet vinden in de koffer. 

 

Mei 2008


 


 

André-Louis De Laet - Belgique - Belgïe
Vertaling : Waldorf
info@essai-automobile.com