De Suzuki Swift Sport zal de jongsten uit het gezin aanspreken, eerder dan de commercieel ingenieur die jaarlijks duizenden kilometers aflegt op autosnelwegen en rijkswegen. De Swift die wij testten bracht ons terug naar de verhalen van de jongeren uit de gezegende tijd voor de oliecrisis en voor de megalomane straffen voor bestuurders die al wel eens de waaghals uithingen aan het stuur zonder daarmee al te veel rekening te houden met de veiligheid van de andere weggebruikers. Toen ook het aantal wagens op de weg nog bij lange na niet kon vergeleken worden met wat er vandaag de dag allemaal rondrijdt op onze wegen. 

Maar, de Swift is toch wel een geciviliseerder juweeltje dan zijn voorgangers. Suzuki richt zich met succes op een cliënteel dat belang hecht aan vermogen en vooral aan het gevoel te moeten ‘werken’, net als aan het stuur van een sportwagen.  Om die sensaties te verzekeren doet de Swift Sport beroep op een aantal troeven die hun doel niet voorbijschieten. Je moet dan wel op andere vlakken wat inboeten. Zo is er het verbruik, en laten we ons daar vooral geen illusies bij maken ! Een blok dat makkelijk in de toeren gaat, zijn maximaal koppel vrijgeeft bij vijfduizend toeren en vanaf zevenduizend toeren zijn maximaal vermogen ter beschikking stelt, is geen zuinige drinker.  Het is dan ook tussen de vierduizend vijfhonderd en zesduizend vijfhonderd toeren per minuut dat de Swift Sport een heuse fun-machine wordt.  Maar, het blijft toch ook nog een aangenaam wagentje wanneer je aan een toerental rijdt dat iets milder is voor de oren en voor het publiek dat niet zo gesteld is op de Raikkönens, Hakkinens en andere straatracers. 

De Suzuki Swift Sport heeft heel wat interessante troeven. De looks werden volledig bepaald met de desiderata van de Europese markt in het achterhoofd. Hij wordt trouwens gebouwd in Hongarije voor een voornamelijk vrouwelijk cliënteel. De « Sport » was ongetwijfeld bedoeld om ook de mannen op zoek naar sensaties over de streep te trekken : zeventienduims velgen met brede laagprofielbanden, een aërodynamische spoiler, een laag koetswerk en een uitsparing achteraan in de bumper met plaats voor twee uitlaten, afgewerkt met een raster. Binnenin is het de zwart/rode bekleding en de aluminium afwerking die tonen dat deze Suzuki heel serieus werd genomen bij de productie. Sommige puristen zullen misschien wat moeite hebben met de harde plastiek hier en daar, anderen zullen dan weer het rode stiksel aan het stuur en de versnellingspook weten te appreciëren. 

Het 1.6 VVT blok is gebaseerd op de vijftienhonderd cc krachtbron die je ook in andere modellen van dit merk terugvindt. De slag en de compressieverhouding werden vergroot en hij werd uitgerust met een continu variabele inlaatkleptiming (VVT). Hij houdt ervan als je hem aanspoort, zoveel is duidelijk. De gesmede zuigers zijn oliegekoeld. De vier-in-één uitlaat heeft een chromen collector en twee chromen uitlaatpijpen. Dit alles levert het koppel, het vermogen en het geluid dat je verwacht bij deze “Beauty”. Wij zijn vooral ook te spreken over de vijf jaar garantie die de constructeur biedt, waarmee hij meteen ook de kwaliteit en de betrouwbaarheid van zijn fabricaat bevestigt. 

De korte versnellingsbak met vijf versnellingen had eigenlijk wel een zesde kunnen gebruiken, voor op de autosnelwegen. Dat zou het geluid en het verbruik wat beperken wanneer je toch de snelweg op moet tussen de fun-rides door. De versnellingsbak zelf schakelt dynamisch, makkelijk en perfect. Al nodigt de besturing via kabels bekleed met teflon wel uit tot ontstuimig gebruik natuurlijk. Het relatief lichte gewicht van het koetswerk - heel goed uitgebalanceerd trouwens  - en de ingesneden voortrein vervolledigen het plaatje dat wordt voorgeschoteld door het chassis op zijn Monroe schokdempers. De Swift Sport lijkt wel op de baan te kleven in de bochten. De ingenieurs hebben er zelfs rekening mee gehouden om de ESP te kunnen ontkoppelen, en zo nog meer sensaties te kunnen beleven tijdens de dynamische ritjes.  Wanneer je de motor opnieuw opstart, wordt de ESP automatisch weer ingeschakeld. 

Het oog voor de details voor dagdagelijks gebruik bevestigt de kwaliteiten van deze wagen. De handenvrije sleutel blijft definitief in je zak. De pedaaltjes zijn in aluminium. De autoradio heeft een MP3 aansluiting en kan bediend worden vanop het stuur.  De boordcomputer is redelijk groot en afficheert zijn gegevens ver onderaan het instrumentenbord, waaronder het verbruik, de buitentemperatuur en het uur. De wijzerplaten zijn duidelijk. Sommigen zullen het jammer vinden dat de plaats op de achterzetels ten koste moest gaan van de kofferruimte, en het dus moeilijk wordt om vier volwassen mensen comfortabel te vervoeren. Wie groot is van gestalte had wellicht liever een in de laagte verstelbare zetel en in de hoogte verstelbaar stuur gehad. 

Februari 2008