Twee maanden na de test van de XC60 D5 krijgen we van de Belgische invoerder de T6 in handen, we zijn intussen aan het eind van de herfst beland. Het betreft een drie liter, zes cilinders in lijn met turbobenzinemotor. Dit model is uitgerust met een automatische zesversnellings-geartronic. Met zijn bijna twee ton is deze XC60 T6 verbazend licht, iets wat je absoluut niet zou verwachten bij de eerste oogopslag. De allereerste sneeuw is intussen gevallen in de Chasseral en zo kunnen we deze T6 ook meteen testen in iets minder gunstige omstandigheden. 

Met hetzelfde chassis als de Freelander, richt de XC60 zich tot verschillende gebruikers. De aanhangers van Volvo zullen zoals gebruikelijk te vinden zijn voor de veiligheid, zowel voor wie zich aan boord bevindt als voor de andere weggebruikers, waaronder ook de voetgangers. Aangezien deze wagen voorzien is voor asfalt en licht oneffen wegen wordt hier al een onderscheid gemaakt tussen de kopers. De XC60 neemt je immers met gemak mee over de iets minder vaste ondergrond, zoals kasseibanen : de “tout chemin” (oftewel “alle wegen”) maakt deel uit van het occasionele speelterrein van deze wagen. In mindere mate dan de kleine straatjes in de stad, de Brabantse wegen, de bochtige bergwegen en de snelwegen.  Maar echt off-road gaan met een XC60 is pure ketterij.

De Volvo XC60 gaat vooral om luxe, stilte en comfort. De ruimte aan boord is te vergelijken met een salon in een passagiersschip eerder dan een klein treincompartiment, of het zou die van Tennessee Williams moeten zijn... Het witte leder en het geborsteld metaal van de console bevestigen de kwaliteit van de gebruikte materialen voor het interieur. Volvo wil dan ook toetreden tot het selecte groepje van merken met imposante edoch wendbare, luxueuze edoch avontuurlijke, uitzonderlijke edoch financieel bereikbare wagens... De XC60 voegt daar nog de specifieke Volvo karakteristiek aan toe, namelijk die van veiligheid. 

De centrale console van de T6 die wij mochten testen bevat een reeks van knoppen die verschillende systemen activeren: controle bij lage snelheid bij onvoorziene obstakels, dode hoek controle in de achteruitkijkspiegels, het Lane Departure Warning systeem dat waarschuwt wanneer u van uw rijstrook afwijkt, de ‘Driver Alert Control’ dat afwijkend gedrag van de bestuurder controleert, het waarschuwingssysteem voor aanrijdingen met automatische remfunctie, parkeersensoren... Deze hulpsystemen verhogen het comfort aanzienlijk, al zijn ze zeker nog voor verbetering vatbaar. Ze hebben immers een aantal limieten, zoals bijvoorbeeld sneeuwval, tegenlicht, weerkaatsing op de weg of in de sporen van wagens, de afmeting en de positie van voertuigen die invoegen in het verkeer, bevuiling op de sensoren... Het is zeker aangeraden om niet blindelings te vertrouwen op al deze hulpmiddelen en de nodige alertheid te bewaren. 

Tijdens onze test, die deels plaatsvond op de Franse snelwegen, hadden we de cruise control 110 km/u ingesteld, bij vlot verkeer.  Wanneer we een trager voertuig naderden en op zijn rijstrook bleven remde de XC60 af en berekende zijn snelheid in functie van de nodige veiligheidsafstand.  Wanneer we van rijstrook veranderden herpakte de wagen zich automatisch naar de ingestelde snelheid.  Wanneer je in de files de kaap van 20 km/u bereikt wordt de cruise control automatisch gedeactiveerd.  Dat alles zonder ook maar een pedaal aan te raken. Weet trouwens dat de cruise control telkens met 5 km/u verhoogt of verlaagt wanneer je de respectievelijke knop intoetst, maar je kan desgewenst ook per kilometer verhogen. 

Dat dergelijke systemen de veiligheid en het comfort van de weggebruikers verhoogt hoeft geen betoog. Anderzijds hebben ze wel een impact op het gewicht van de wagens en bijgevolg ook op het verbruik. De XC60 heeft tijdens onze test iets meer dan elf liter per honderd kilometer verbruikt. En dat is toch wel heel positief, rekening houdend met het feit dat we toch met drie volwassen personen waren, met bagage! Twee ton tweehonderd, een automaat, autosnelweg en bergen tot duizend meter hoogte, een beetje stadsgebruik... We hebben wel niet het onderste uit de vermogenskan gehaald en we hebben zoveel mogelijk het stadsverkeer vermeden, twee factoren die het cijfer toch enigszins zouden beïnvloed hebben. Het theoretische verbruik dat door de constructeur wordt opgegeven is meer dan zeventien liter per honderd kilometer. 

De XC60 zet aan tot een relaxte rijstijl. Het lichte sturen maakt dat je rustig gaat rijden. Wanneer je meer dynamisch gaat rijden zorgen de hulpsystemen soms voor wat verwarring voor de piloot. De gecontroleerde voortrein bijvoorbeeld maskeert het onderstuur en het karakter van de motor is beter voelbaar bij acceleraties op de snelweg dan in de bergen. Het indrukwekkende koppel van 400 Nm daarentegen, beschikbaar tussen de 1500 en 4800 toeren per minuut, geeft voldoende motorkracht voor een grote dosis rijplezier. 

De Volvo XC60 is ongetwijfeld een avant-garde wagen inzake veiligheid en het gebruik van de rijhulpmiddelen. De GPS is wel al wat verouderd : bediening achter het stuur of met een afstandsbediening, het scherm is niet altijd goed leesbaar... De ingenieurs verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de GPS mogen zeker en vast hun licht eens gaan opsteken bij de collega’s van Ford of Land Rover om een paar vernieuwingen door te voeren. De passagier achteraan heeft geprofiteerd van het feit dat hij daar alleen zat om zijn benen de ruimte te geven die verloren ging doordat wij met ons grote gestalte de voorzetels helemaal naar achteren hadden geschoven. Hij vond het ook leuk dat de verhogingskussens voor de kinderen geïntegreerd waren in de zetels. Een detail dat vermijdt dat je nog van die grote en toch wel aanwezige stoelen in je auto moet zetten. 

André-Louis De Laet
Oktober 2009